Ilustracje do Iliady Homera

Stanisław Wyspiański, Listy do Rydla…, (Kraków, 1979) list 61. i 62. z  1896: „Obecnie mi się wydawa że najlepiej wypadnie scena nad morzem, którą tak pojmuję że niejako morza lekki ruch i przypływ zbliżający się, Achillesa ze smutku, płaczu i zadumy budzi, że Achilles siedzący, skulony, od kolan i dłoni podnosi oczy i poznaje matkę, „słonych wód królowę” „która lotnym wzbiła się oparem”. Bujna postać kobieca, całkiem naga o długich włosach, które się mieszają z wodą, podnosi się powoli nad fale, nachyla ku brzegowi i mając głowę na równi z głową syna, mokremi dłońmi dotyka stóp jego długich […]. Achilles na moim rysunku ma zbroję skórzaną i miecz na rzemieniu owiniętym około lewego ramienia, (później dopiero Tetys mu przyniesie ową wspaniałą zbroję, której opis jest w Iliadzie i którą później będę w każdym szczególe rysował) [Wyspiański nie zrealizował tego zamierzenia]. „List twój wczorajszy niezmiernie mnie znów ucieszył właśnie dla tego zrozumienia zupełnego sceny nad morzem, którego jednak nie od każdego mogę się doczekać i niektórymi rzeczami jestem wprost zdumiony, żeś odgadł to co myślałem czas cały rysując jak np. że Achilles człowiek siedzi patrząc w siną morską głębie przybrzeżną i we fali kształtach podrzucanej widzi linie przypominające mu matki kształt, wodnej bogini. – a jeszcze ci dopowiem oto że za pierwszym chlupnięciem wody o brzeg Achilles przysunął ku sobie cokolwiek nogi (stopy obie) i zimną wodą bryźnięte palce u nóg zadarł do góry”.