Kalendarium życia Stanisława Wyspiańskiego, lata 1869-1889

Rysowany dziecięcą ręką portret starszego pana jest najwcześniejszą pracą Wyspiańskiego przechowywaną w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Przedstawia wuja artysty, który wywarł istotny wpływ na kształtowanie chłopca. Joanna Rogowska (1844–1915), siostra matki, 17 stycznia 1880 poślubiła urzędnika Kasy Oszczędności, Kazimierza Stankiewicza (1818–1895). Małżeństwo podobno zostało skojarzone przez Jana Matejkę, którego córki Rogowska uczyła muzyki i francuskiego w domu malarza w Krzesławicach. Jesienią tego roku Stanisław Wyspiański przeprowadził się do domu wujostwa przy ul. Kopernika 1 i przeszedł pod ich opiekę. Po latach Stankiewiczowa wspominała: „Z mężem moim poszło nadzwyczaj łatwo […]. Widział moją wielką miłość do siostry, do jej jedynego synka, moją boleść po jej stracie, lęk o tę wielką sierotę, i zdecydowaliśmy zaraz, aby jak najprędzej zabrać małego Stasia, zająć się jego wychowaniem, nauką i kochać go jak własne dziecko. […] Zawojował tak wuja, że ten zamiast iść ręka w rękę ze mną, razem z tym młodzieniaszkiem spiskowali na mnie i Staś robił bez zastrzeżeń co chciał […] mój mąż kochał go nad życie, czego tylko Staś zapragnął, jakąkolwiek najdziwniejszą fantazję objawił, już mąż spieszył, aby dogodzić i woli jego zadośćuczynić” (Kalendarz, 1971, t. 16, vol. I, s. XLIII, XLVIII).

(fragment katalogu wystawy)