Kalendarium życia Stanisława Wyspiańskiego, lata 1898-1899

Premiera dramatu odbyła się w Teatrze Miejskim w ostatnim sezonie Tadeusza Pawlikowskiego.   Wyspiański brał udział w projektowaniu dekoracji i wykonaniu niektórych jej elementów.

Opis Salonu według didaskaliów Wyspiańskiego: „Na przedmieściu w dworku na parterze Salon obszerny. Styl cesarstwa; Sala jasna biała; ściany dzielone pilastrami wysokimi, czasem szczegół jaki zazłocony. W głębi dwa szerokie okna, ledwo pilastrami rozdzielone, tak bliskie siebie, – zajmują całą prawie ścianę. Z prawej i lewej drzwi wysokie; nad drzwiami zczerniałe obrazy: portrety w strojach z roku 1810. Między oknami na wysokim postumencie popiersie Cesarza Napoleona, jako Augusta Imperatora, z opaską liści laurowych: popiersie marmurowe białe; – posadzka ciemna, nieomal czarna. [...]

Pan Solski, grający żołnierza, zrobił arcydzieło z tej milczącej roli; za wejściem jego całe audytorium odczuło grozę sytuacji, a wrażenie było tak potężne, że postać starego wiarusa wciąż przed oczyma stała, choć go dawno na scenie nie było” (Minos, Z teatru miejskiego, „Głos Narodu”, nr 272, w: Kalendarz, 1995, t. 16, vol. III, s. 29).
Pod wrażeniem kreacji scenicznej Solskiego Wyspiański wykonał kilka portretów aktora w tej roli.